De inspiratie voor deze inzinger komt uit het Vocal Painting van Jim Daus-Hjernøe uit Denemarken. Met deze oefening kun je goed de subdivisies oefenen om je zangers op de zestiende noten precies te laten timen.

De inzinger bestaat uit een A- en een B-gedeelte. Het A-gedeelte is 3-stemmig. De sopranen zingen de middenstem (de melodie), de alten zingen de lage stem. De bovenstem, aangegeven door een T, wordt gezongen door de mannen. Mochten je bassen hier écht heel ongelukkig van worden, dan kunnen zij ook meedoen met de sopranen.

Het A-gedeelte kan ook zonder het B-gedeelte worden gebruikt. Deze kan telkens met een halve stap hoger worden herhaald. Om te moduleren kun je de dominant van de volgende toonsoort spelen aan het einde van de cyclus.

Het B-gedeelte is helemaal open voor improvisatie. Wat ik doe wanneer ik ritmische vaardigheden wil oefenen van mijn zangers, is tweetallen maken, deze tegenover elkaar zetten en ze om de beurt, elk een maat, laten improviseren op ritmes. Deze kunnen ze zo moeilijk maken (of eenvoudig houden) als ze zelf willen. De kunst is om te reageren op de ander en als het ware een conversatie te houden op ritmische klanken (tsj, k, t, ch, tah, keh, kah, etc.)

De oefening kan op nog meer manieren worden ingezet. Er kan bijvoorbeeld ook melodisch geïmproviseerd worden. Hiervoor wijs je telkens een voorzanger aan die 1 of 2 maten improviseert waarna de rest dit nazingt.

Het belangrijkste: have fun!