Afgelopen weekeind was de bruiloft waarvoor ik een lied had gecomponeerd, waarover ik een paar blogs geleden schreef (zie ‘Appels En Peren’). Gelukkig waren er precies 3 prachtige stemmen (sopraan, alt en tenor) om het samen met mij als bas uit te voeren.
Ik was echter bezorgd of we het op de dag zelf, tussen de bedrijven door, ingestudeerd zouden krijgen. De harmonieën, ritmes, maatwisselingen en enkele ongewone samenklanken leken me niet makkelijk. Tijdens de receptie konden we ons even afzonderen in een rustige gang om te repeteren. De medezingers bleken echt goed te zijn, want na enkele keren doorzingen begon het lied al te zoemen.
Repetitie
Dat zette me aan het denken over wat een ‘repetitie’ nou eigenlijk is, en ik realiseerde me dat het wellicht ‘opnieuw een petitie doen’ betekent. Een (huwelijks-) aanzoek zou je kunnen zeggen. Niet als een door de maatschappij vastgelegd juridisch of religieus ritueel, maar je zó op elkaar afstemmen dat de muziek zélf als een engel uitstijgt boven de fysieke inspanningen van de zingers.
Ik denk dat koren ‘repetities houden’ om dat uiteindelijk te bereiken: je zo op elkaar en op de muziek afstemmen dat het lied vleugels krijgt, als een vlinder die opstijgt en verdwijnt (zie het gedicht van Hans Lodeizen: ‘Als ik nu ga..’:“…voordat het uur een vlinder is die opstijgt en verdwijnt”).
Zoemen
Ik had die ervaring van zoemen laatst toen ik op een mooie lentedag onder een bloeiende blauwe regen doorliep en een geluid meer voelde dan hoorde. Het werd veroorzaakt door een grote zwerm bezige bijen rondom en in de zoete blauwe bloesem. Het was het geluid van ‘happiness’.
Het geluid dat een kat maakt als ie gelukkig is. En eigenlijk, als we alles zouden vergeten wat we weten over muziek, blijft er maar één reden over waarom we spelen en zingen: omdat de nectar van het leven ons doet zoemen. Tot dat moment noemen we ons zingen ‘repetitie’.
Wat zijn jouw ideeën over het begrip ‘repetitie’? Ik lees ze erg graag onder dit artikel bij de reacties.
0 comments