Beheersing En Instinct
Het eerste wat een baby doet als ie uit de buik van de moeder te voorschijn komt, is zijn longen met een schreeuw openstellen voor het activeren van de functie ademhalen. Primal scream noemde Janov dat in de seventies.
In de eerste dagen, weken en maanden van ons leven is onze stem/oor samenwerking een belangrijk ‘zintuig’ dat, zoals bij een vleermuis, de impulsen uitzendt en opvangt om ons te orienteren in de ruimte waar we ons bevinden.
Allerlei gegevens als afmetingen, texturen, vormen, objecten e.d. worden door deze echolocatie in beeld gebracht en helpen de baby bij het acclimatiseren in deze uitdagende nieuwe wereld.
Ook brengt ie hiermee de dialoog op gang met ‘whatever is out there’: de moeder, de kanarie, classic fm, noem maar op. Ik wed dat heel veel ouders minder gestresst of bezorgd zouden zijn als ze dit ontwikkelingsinstrument beter begrepen.
Maar goed, in deze beginperiode leert de kleine Theresa of Luciano ontdekken hoe het allemaal werkt met dat ventieltje in de keel. Even proberen wat er gebeurt als ik me wat meer schrap zet: aha, dat ha’k niet gedacht, hij gaat omhoog.
Es kijken hoe ver dat doorgaat. Zo-o dat klinkt pittig, nog maar es doen. Hé nou begint er in de andere kamer een zwaar geluid te antwoorden, da’s interessant, ’s kijken of ik daar overheen kan: o ja makkelijk.
Nou komt die brommer dichterbij. Ik merk een onprettige bijklank. Maar wat inbinden, die kan er ook wat van zeg.
Dat hebben we allemaal meegemaakt en dat kunnen we nog dagelijks meemaken in onze verdere verfijnende ontwikkeling van het communicatieve vermogen, waarbij de stem met al zijn of haar nuanceringen, en het oor met al zijn of haar subtiele waarnemingsvermogen veel opmerkzamer zijn dan we ons vaak (durven te) realiseren.
Veel succes met zingen!
0 comments